Jenny en Chris Marr waren opgewonden om hun eerste kind te verwelkomen maar toen ze voor het eerste echo-onderzoek gingen, had de dokter een vreemde blik op haar gezicht. De aanstaande ouders maakten zich zorgen dat er iets mis was met de baby.
De 35-jarige Jenny vroeg Dr. Lauren Murray of er een probleem was. Vertelde ze aan TODAY, “Ik had zoiets van, ‘Oh nee, er is geen hartslag. En ze zei: ‘Nee, er is een hartslag. Ze zei, ‘er zitten drie baby’s in’. En we waren gewoon helemaal gevloerd.” Een week later, toen ze een vervolgafspraak maakten, gaf de technicus die de echo deed het stel ook een vreemde blik. “De techneut – die de eerste scan deed – gaf me een grappige blik. We hadden zoiets van: “Oh, wat is er nu aan de hand? We maakten ons weer zorgen’, deelde Chris mee. “Ze was echt schattig. Zei ze, ‘Ik mag dit niet zeggen, maar jullie hebben vier baby’s.'”
https://www.instagram.com/p/CAHJE9DHPF3/?utm_source=ig_embed
Het Marr paar had geen geschiedenis van meerlingen in hun families, en ze waren ook nog maar kinderen dus het nieuws van het hebben van identieke vierling kwam als een behoorlijke schok.
“Ik maakte de grap dat ik niet terugkom omdat er de volgende keer vijf baby’s komen,” zei Chris. “We waren gewoon geschokt.” En het is niet alleen de ouder, de dokter was ook evenzeer geschokt. “Het is ongelooflijk.
Het zal nooit meer gebeuren in mijn carrière. Ik zei: ‘Meisje, ga een paar loterijtickets kopen omdat dat het soort kansen zijn waar we mee te maken hebben’, zei Murray, een gynaecoloog bij het Texas Health Presbyterian Hospital in Dallas. “Wat een wonder was het.” Murray en haar collega’s schatten dat identieke, spontane vierling geboorten voorkomen in 1 op de 11 miljoen of 1 op de 15 miljoen geboorten. Ze vonden slechts 72 gevallen van het in de gepubliceerde literatuur.
https://www.instagram.com/p/B_tZYfLHUqN/?utm_source=ig_embed
De aanstaande ouders waren gestrest toen ze erachter kwamen dat alle vier de baby’s één placenta deelden wat de zwangerschap ingewikkelder maakte. De vier baby’s waren allemaal afhankelijk van één placenta voor de voeding, wat betekende dat als ze dit niet goed deelden, er één (of meer) in de problemen kon komen.
“Het risico was dat een van de baby’s zich sterker kon ontwikkelen en in principe de andere baby’s kon wegnemen,” legde Chris uit. Maar gelukkig deelden de broers en zussen “ongelooflijk goed”.
Ga verder naar de volgende pagina voor het vervolg van hun verhaal.
