Een moeder heeft de meningen verdeeld nadat ze onthulde dat ze “trots” is dat haar zoon de “bullebak van de klas” heeft geslagen.
Laura Mazza, 33, uit Melbourne, zei dat zoon Luca, zes jaar, haar vertelde dat hij iets moest doen om het pesten van de klasgenoot te stoppen.
Laura is moeder van Luca, zes jaar, Sofia, vier jaar, en de tweejarige James, en deelt regelmatig de realiteit van het ouderschap op haar Instagram.
In een bericht schreef ze: “Mijn zoon heeft vandaag een ander kind geslagen.”
“Hij vertelde me dat een andere jongen hem aan het pesten was en toen hij zei dat hij moest stoppen, duwde hij hem van de speelplaats en rende toen weg.”
“En ik vroeg hem: ‘oké, dus wat heb je gedaan?'”
“Hij zei: ‘Ik ben hem achterna gegaan en heb hem in zijn gezicht geslagen zodat hij weet dat hij me nooit meer moet pesten. Ik wist dat de leraar niets zou doen dus moest ik hem laten stoppen met mij te pesten.””
De moeder zei dat ze “hem bedankte voor zijn eerlijkheid en sprak over verschillende manieren om er zonder geweld mee om te gaan.”
Laura voegde eraan toe: “Maar was ik trots? Ja, een beetje. Ik weet dat geweld niet het antwoord is maar ik weet ook dat als het op pesters aankomt, je tegen hen moet opstaan.”
“Ik ben blij dat hij dat deed. Ik ben verdrietig dat ik er niet was om hem te beschermen en dat hij door volwassenen in de steek is gelaten maar ik ben blij dat hij voor zichzelf opkwam, want dat is als volwassene nog steeds een van de moeilijkste dingen om te doen.”
“Ik wil dat mijn kinderen weten dat de slechterik niet wint.”
De moeder van drie kinderen zei dat ze niet denkt dat haar kinderen “engeltjes” zijn maar dat haar zoon niet het type is om “zomaar iemand te slaan of ooit iemand te pesten”.
Laura voegde eraan toe: “Hij is van nature lief. In de 6 jaar dat ik hem ken, heb ik hem nog nooit iemand onuitgelokt zien slaan.”
Ze vroeg mensen naar hun mening over het incident en kreeg een gemengde reacties.
Iemand steunde de stoot, en zei: “Goed gedaan! Hij heeft het goed aangepakt en jij ook! Sommige kinderen verleggen hun grenzen en zien nooit de repercussies van hun gedrag.”
Een ander voegde eraan toe: “Eerlijk gezegd zou ik supertrots zijn op mijn zoon als hij het was! Helaas helpen sommige leraren niet altijd de juiste kinderen.”
Een ander zei echter dat de jongen eerst naar zijn leraar had moeten gaan en zei: “Hoe weet hij dat de leraar niets zou doen?”
“Kinderen voelen dat vaak aan maar het kan wel of niet het geval zijn.”
